Een hele bevalling

Als je denkt dat een bevalling een hele bevalling is, probeer dan eens na de geboorte van je kind je onderneming weer op te starten. Dat is pas een bevalling!

De frequentie van mijn blogpublicaties spreekt boekdelen. En ik dacht echt dat het mij niet zou overkomen. Tot twee weken voor de geboorte van mijn dochter was ik nog full time aan het werk. ‘Even een paar maandjes eruit en hop, daarna weer back to work.’

Maar zo werkt dat dus niet.

Als zelfstandig ondernemer is er geen werkgever die met een takenpakket je staat op te wachten. Je ontroerende verhaal aanhoort met een kopje koffie en je daarna terug naar je warme vertrouwde stoel begeleidt. De wereld draait gewoon door, ook zonder jou. En dus moet je zo snel mogelijk weer meedraaien.

Kind naar de crèche en gaan!

Moet kunnen toch, na zestien weken verlof?

Kind naar de crèche:
Check in the box.

Grijze massa weer paraat:
“Eh waar zijn mijn sleutels?”

Zaakjes weer op orde:
“Hee, passen we niet meer in de Aygo?” (slechts één van de eindeloze reeks van toch-niet-geheel-onverwachte-momenten die showkezen dat mijn zaakjes bij lange na niet op orde zijn.)

Prioriteiten weer gesteld:
“Ik kan helaas niet om 13 uur afspreken. Dan moet ik kolven.”
“Nee helaas. Om 16 uur ook.”

Motivatie weer op peil:
Luka in de box.
Ik bedoel: Check in the box, CHECK IN THE BOX!!

Hobbels met hormonen

Ik kan de ‘zaken’ gescheiden houden op mijn blog. En het wonder dat ik op de wereld heb gezet gewoon niet benoemen. Een topartikel met killer-top-tien-tips schrijven en gaan met die banaan. Maar dat zou geen goed artikel worden. Liever laat ik je nu weten dat ik er weer ben. De weg die ik te gaan heb bevat hier en daar nog wat hobbels met hormonen. (Het feit dat ik een tussenkop wijd aan hormonen zegt genoeg.) Maar ik schrijf weer. En daar gaat het om.

De eerste hobbel is al genomen. Check in the box!